Niks tekort

Het klonk als een goed idee. Een super goed idee zelfs. Toen de leider van onze groep het voorstelde werd ik gelijk enthousiast. We zouden als groep geld inleggen voor een grote verrassing, speciaal voor een gezin met wat minder te besteden. 

Met een mooi bedrag in mijn hoofd, open ik enthousiast mijn bankrekening om direct het geld over te maken. Ineens sta ik zelf voor een niet-zo-leuke verrassing. Hoe kan dat nou? Ik dacht dat er nog genoeg opstond!? Ik krijg het een beetje benauwd terwijl de rode cijfers op het scherm mij aanstaren. Dat wordt mijn spaargeld aanbreken. Op dat moment begint alles in mij te protesteren. 

Ik denk aan de verschillende luxe producten die ik afgelopen maanden heb aangeschaft. Zomaar als een cadeau.

‘Dat gaan we niet doen, je kunt niet uitdelen wat je niet hebt. Trouwens, je spaargeld is ook niet meer zo veel, dus doe het maar gewoon niet deze keer. Ja klopt, maar ik heb het toch meer dan genoeg?’
Ik denk aan de verschillende luxe producten die ik afgelopen maanden heb aangeschaft. Zomaar als een cadeau. En ja, dat is nu te zien op mijn bankrekening. Helaas, dan maar niks geven. Het is niet anders. Ik voel me teleurgesteld maar ook wel gerustgesteld, met deze conclusie. 

‘Geef het maar gewoon’, spreekt een stille stem.
‘Maar Heer, dat bedrag wat ik had bedacht is veel te veel. Ik red het niet deze maand.’
‘Vertrouw Mij nu maar en geeft het gewoon.’
‘Nee Heer, hier moet ik echt een streep trekken. Het kan toch niet de bedoeling zijn, dat ik er aan onderdoor ga?’
‘Vertrouw Mij nou maar.’

Dan komt opnieuw het besef dat het inderdaad echt niet anders kan. Ik heb het zó goed en ben zo bevoorrecht met de plaats waar ik ben opgegroeid. Ik kwam nooit te kort bij mijn ouders!

Ik kan niet anders dan gewoon geven. 

Met nog steeds een knoop in mijn maag, maak ik toch het geld over.
‘Heer, wilt U de Heer zijn van mijn bankrekening? Ik vertrouw erop dat ik bij U niks tekort kom.’