Sjezen door Zwolle
Het is weer eens zo ver: ik ben te laat van huis vertrokken. Als een razende roeland fiets ik naar mijn afspraak. De straten van Zwolle ken ik op mijn duimpje. In mijn gedachten ben ik aan het verzinnen hoe ik ga verantwoorden dat ik te laat ben. Lichtelijk asociaal gooi ik ondertussen mijn fiets voor een auto. Opletten op het verkeer, dat gaat wat minder met die haast. En iemand voorrang verlenen die daar eigenlijk recht op heeft, doe ik ook al niet.
Fietsen in Zwolle is wel wat anders dan in het kleine dorp waar ik opgroeide. Daar had je de hele weg voor jezelf! Maar in Zwolle zijn de fietspaden tijdens de spitsuren net zo druk als de snelweg bij Amsterdam. Sommige mensen willen dan nog even snel een plekje veroveren en drukken hun fiets er tussen. Maar dan komt er iets in mij naar boven, waar ik niet trots op ben: ik vertik het om iemand die voorrang neemt, de ruimte te geven! Ik denk: ‘Hallo, ik fiets hier, doe niet zo asociaal!’.
Best hypocriet, want soms ben ík juist die asociale fietser.
Door mijn hoofd schiet een Bijbeltekst: “Behandel een ander zoals u zelf behandelt wilt worden.” (Matt. 7:12) En dat komt wel even binnen.
‘Waarom accepteer ik dit gedrag van mijzelf?’ vraag ik me af. Inmiddels weet ik waarom ik in het verkeer soms zo’n andere kant van mijzelf tegenkom: het is de anonimiteit. Mijn oude buurvrouw zou ik wel een plekje geven in de fietserfile.
Daarnaast is het een gewoonte geworden. Laatst fietste ik met een vriendin door Zwolle. We hadden het tempo er goed in zitten en ik fietste op mijn gejaagde, ongeduldige manier. Opeens viel mijn gedrag mij op, omdat zij naast me fietste. En het viel haar ook op! Ik baalde van mezelf.
Ik liet me weer verleiden om me zo egocentrisch te gedragen op de fiets…
Het voelt alsof egocentrisch fietsen mijn ‘favoriete zonde’ is. Een favoriete zonde is iets waarvan je wel voelt dat het niet helemaal oké is, maar toch doe je het. Ik wil niet zo asociaal fietsen, maar ik vind het nog niet erg genoeg om er wat aan te doen.
Heb jij ook zo’n ‘favoriete zonde’? En wat houdt jou tegen om daarmee aan de slag te gaan?
