Disneylover in een tranendal
Ik ben stiekem dol op animatiefilms! Dus toen “Joseph, King of Dreams” uitkwam twijfelde ik geen moment! Een Disneyfilm over een Bijbels figuur. En dan werd er ook nog eens heel veel gezongen in de film! Wat wil een Disney-loving-worshipleader nog meer?! 😉
Er is een mooi zwijmelmoment helemaal in het begin van de film. Jozef krijgt zijn mantel terwijl zijn vader en moeder een lied over hem zingen. Jozef zingt dan over hoe geliefd hij is, door zijn ouders en door God, die een plan voor hem heeft. Dat de wereld aan zijn voeten ligt.
Helaas volgt vlak daarna het verraad van zijn broers, de slavernij en de gevangenschap. En dan als hij in de gevangenis zit, dan zingt Jozef opnieuw een lied van vertrouwen op God, ondanks alles. Een bijzonder moment in de film. Maar ook een moment wat mij aan het denken heeft gezet. God aanbidden neemt een enorm belangrijke plaats in mijn leven in. Eigenlijk gaat er geen dag voorbij dat ik niet zing. Maar hoe is mijn hart en houding bij het zingen voor God?
Het is voor mij heel makkelijk wanneer ik mij geliefd voel, in een lied uit te barsten. Maar er zijn ook veel periodes in mijn leven dat ik me in de steek gelaten voel, verraden en alleen. Dan is het of ik wakker word in een dor, droog tranendal, zoals psalm 84 zegt.
“Het is heerlijk voor mensen om op U te vertrouwen en U te dienen. Als ze door dorre, droge dalen van moeilijkheden trekken, maken zij God tot hun bron. Zachte regenbuien vallen op hen neer.”
Zo ook een tijd terug….Het enige wat ik nog kon doen is zeggen: “Sorry Heer, ik weet dat U de weg kent, ik weet dat U mijn bron bent, ik weet dat als ik U nu ga prijzen te midden van dit dal, mijn droogte en tranen voorbij zullen gaan en ik weer vreugde en kracht zal ontvangen. Maar, op de één of andere manier lukt het niet. Heilige Geest help mij!” En toen was het stil.
Maar terwijl ik het gevoel had te verdrinken, kwam God naast me zitten in de gedaante van mijn vriendin.
En Hij sprak door haar heen, woorden van leven over mij. En langzaam maar zeker vond het lied van overwinning, van geliefd zijn, weer zijn weg naar boven. Het zat al die tijd verstopt in mij. En voor mij was dit als zachte regen, troostend, die mijn tranen weg spoelden en mijn kracht teruggaven.
Zingen, God aanbidden, het is zo veel meer dan een gevoel. Zo veel meer dan een goede beat, of een geweldige band.
En eerlijk is eerlijk, wij leven niet in een Disneyfilm, met mooie filmmuziek en een script.
Het leven is soms rauw en voor je het weet raak je, je aanbidding kwijt.
Ik wil jou aanmoedigen om God te betrekken in je aanbidding naar Hem. Om eerlijk te zijn over wat er in je hart leeft. En om er op te vertrouwen dat wanneer jij je lied kwijt bent, Hij je wilt en zal helpen, je lied weer terug te vinden.
Athalja Barneveld