Een dansje op Koningsdag

Je staat op een bruiloft. Het feest is in volle gang. Mensen zijn blij, ze lachen en vieren feest om de liefde. Een paar enthousiaste gasten zijn al een tijdje aan het losgaan op de dansvloer. Niet alleen op, maar ook naast de dansvloer, want ze vinden het hoog tijd dat wat meer mensen loskomen. Maar de meeste mensen staan te kletsen, net als jij en je vrienden. Er klinkt een liedje waarop prima te dansen is. Eén van je vrienden stoot je aan, begint te dansen en moedigt je aan om mee te doen. Het is bijna aandoenlijk hoe ze haar best doet om je over te halen.

Op bijna elke bruiloft wordt gedanst. Want als we blij zijn, gaan we dansen. Koningsdag, bevrijdingsfestival, bruiloften. Alsof de blijheid in ons lichaam gaat rondhuppelen. We gaan bewegen als we blij zijn. We applaudisseren als we iets knaps zien of geven een staande ovatie. We juichen bij een goal en geven een high five als iets lukt.

Wat mij het meest blij maakt is het uitzicht op een eeuwig feest met God en wat ik daar nu al van zie. Leven met God is de ultieme blijheid. Ik bezocht eens een kerk waar de voorganger een prachtige preek hield. De blijde boodschap werd verkondigd. Ik werd er heel blij van en velen met mij, dat weet ik zeker. Die blijheid ging rondhuppelen in mijn lichaam. Na de preek zongen we een prachtig lied. Iedereen bleef op z’n stoel zitten. Ik ook. Maar ik zat niet zo stil. Want in mijn lichaam huppelde die blijheid. Ik denk dat veel mensen in de kerk blij zijn en blijdschap voelen huppelen in hun lichaam. Ze dansen in hun hart, prachtig is dat.

Als we op andere blije momenten met ons hele lichaam dansen, zullen we dat dan ook doen in kerkdiensten? Waarom zouden we dan alleen dansen in ons hart?

Niet iedereen houdt van dansen. Uiteraard. Maar als je op de jaarlijkse koningsdag ook kunt (en wilt) dansen, waarom dan niet op de wekelijkse Koningsdag? Heel mooi dat Willem Alexander leeft, dat is reden voor een feestje. Maar weet je wat nog mooier is: Jezus leeft! Hoog tijd dus voor een wekelijks feestje!