Mijn Vader is de beste!
De opdracht was heel simpel. Geef een pitch over je droom. Langzaam loop ik naar voren terwijl een spanning die ik maar al te goed ken zich langzaam ophoopt in mijn buik. ‘Mijn droom? Mijn droom is dat er een generatie opstaat vol zonen en dochters van God.’ Terwijl ik dit zeg, flitst mijn leven voor mijn ogen voorbij.
Ik denk terug aan vroeger. Aan die onzekerheid waar ik al lang mee gedeald dacht te hebben. Aan dat kleine jongetje binnen in mij, dat zich eigenlijk best alleen voelde af en toe. Wat is er van hem geworden? Vrolijk zong ik altijd onbewust mee: ‘I am a child of God’, maar het was altijd alsof de woorden het ene oor ingingen en het andere oor weer uit.
Tegenwoordig kan ik dat niet meer loskoppelen van wie ik ben. Ik word er nu opnieuw bij stilgezet. Ik… een zoon van God? Maar dan voelt het alsof iets mijn hand vastpakt. Twee liefdevolle ogen kijken me aan. Een trotse glimlach en een lieve stem die me gerust stelt: ‘Je weet het toch al, mijn kind?’
‘Maar ik wil me zo graag bewijzen’ zeg ik.
‘Ja, maar je bent en je blijft mijn kind. Ik ben trots op je, wat er ook gebeurt!’
En langzaam komt er iets omhoog wat sterker is dan dat hoopje angst. Het is iets dat ik niet binnen kan houden. Een boodschap die niet van mezelf komt. Iets wat ik gewoon moet delen. En wat er ook gebeurt, mijn Vader kijkt niet anders naar me.
Ik haal diep adem en ik ga verder: ‘Mijn droom is een generatie die weet dat ze zonen en dochters zijn van God. Een leger dat weet dat het niet om hen draait, maar dat ze een hoger doel dienen’
Wanneer ik bang ben, ga ik naar mijn hemelse Vader. Wanneer ik blij of verdrietig ben, zoek ik Hem op. Hij is degene die mijn identiteit bepaalt. Diezelfde Vader staat met Zijn armen wijd om je te ontvangen. Ben jij er klaar voor om te ontdekken hoe Hij echt naar je kijkt?