Genezing op Opwekking!

Heb je wel eens iets meegemaakt, dat jouw leven zo veranderde, waardoor de wereld een andere plaats leek? Dat had ik nou vier jaar geleden op Opwekking. Ik maakte een wonder van dichtbij mee, wat een mega impact had op mijn beeld van God en het christelijk leven.

Aankomend weekend is het – net als toen – Pinksteren en staan we stil bij de uitstorting van de Heilige Geest over de eerste volgelingen van Jezus. Normaal gesproken komen dit weekend tienduizenden christenen uit het hele land samen om God te ontmoeten in Biddinghuizen. Dit jaar vindt de conferentie helaas enkel digitaal plaats.

De afgelopen jaren draaide ik mee met het nazorgteam op het jongerenterrein. Ik zou dan bidden en praten met jongeren die na een oproep gebed of een luisterend oor nodig hadden. Vier jaar geleden verliep voor mij echter wat anders dan normaal. In dat jaar strekte ik mij ontzettend uit naar de Gave van Genezing, waarover we in 1 Korinthe kunnen lezen:

“…en aan een ander geloof, door dezelfde Geest, en aan een ander genadegaven van genezingen, door dezelfde Geest…” – 1 Korinthe 12:9, HSV.

“Jaag de liefde na en streef naar de geestelijke gaven, en vooral daarnaar dat u mag profeteren.” – 1 Korinthe 14:1, HSV.

Ik besloot om tijdens deze Pinksterconferentie zoveel mogelijk te bidden voor mensen die genezing nodig hadden. Gelukkig had ik een vriend – Sander – die er ook helemaal voor ging. Samen vroegen we aan jongeren of ze genezing nodig hadden en of we er dan voor mocht bidden. Dat weekend zagen we erg veel mensen die genezing ervoeren. Graag wil ik het getuigenis van Marije delen.

Marije zat in een rolstoel omdat ze gezondheidsproblemen met de botten in haar voet had. Een maand voor Pinksteren had ze een operatie gehad. Haar revalidatie zou ruim een half jaar duren. In die tijd moest haar voet alle rust moest krijgen. Ze had erg veel pijn aan haar voet en kon amper lopen.

Sander en ik spraken haar aan en vroegen of we voor haar mochten bidden. Zogezegd, zo gedaan: we spraken in Jezus’ naam genezing over haar uit, maar zonder resultaat. Zelfs Jezus bad weleens meermaals voor genezing, (Markus 8:22-25) dus gaven we niet op. We baden een tweede keer, maar opnieuw zonder resultaat. Na enkele keren bidden gingen we weer verder. De volgende dag baden we opnieuw voor haar, maar opnieuw zonder resultaat.

En toen was het maandag, de derde dag. Het programma was afgelopen en de tent werd al afgebroken. Normaal gesproken had ik het allang opgegeven, maar Marije bleef volharden en wou graag dat wij bleven bidden. Dus baden we opnieuw, en opnieuw zonder resultaat. Dat weekend hadden we al veel wonderen meegemaakt, dus van mij hoefde het eerlijk gezegd niet per se meer. Volharding is niet altijd even makkelijk.

Na in totaal zo’n 12 keer te hebben gebeden, zei ik in mijn hart tegen God: “dit is de laatste keer. Nu moet U maar wat gaan doen, want anders geef ik het op”.

Na het gebed zei Marije plots: “Hey, ik heb minder pijn nu!”. We besloten om nogmaals te bidden… En God nam al haar pijn weg! Ze stond op uit haar rolstoel en begon te lopen. En te rennen en springen.

Dit was onmogelijk, maar tóch was het gebeurd. Later zouden de medici verklaren dat ze geen idee hebben waarom alle pijn weg was, want zo’n revalidatie duurt veel langer en pijn is daar een onderdeel van. Maar bij God was dit helemaal mogelijk!

Hier kun je de video van haar reactie na de genezing zien: