Je bekijkt nu Heel relaxed flap ik eruit: ‘Ik heb het nog nooit gedaan, dus ik denk dat ik het wel kan!’

‘Ik heb het nog nooit gedaan dus ik denk dat ik het wel kan’’

Het is maandagmiddag als ik tegenover de directeur van Operatie Mobilisatie zit. Het gesprek loopt goed en ik voel me zelfverzekerd. We praten over mijn baan als verpleegkundige in het ziekenhuis, over mijn kwaliteiten en waarom ik van baan wil veranderen. Na ruim een half uur praten, begint hij een situatie te schetsen die ik als nieuwe personal assistant tegen kan komen. Hij vraagt hoe ik daar mee om zou gaan. 
Heel ontspannen citeer ik Pippi Langkous: ’Ik heb het nog nooit gedaan, dus ik denk dat ik het wel kan!’’ Zijn wenkbrauwen schieten verrast omhoog. We ronden het gesprek af en met een goed gevoel verlaat ik het sollicitatiegesprek. 

In die quote ligt voor mij een diepere betekenis: een zelfverzekerdheid, een vertrouwen in God en in Zijn plan. Ik weet dat als God mij op een andere plek wil hebben dan in de zorg, het goed zal komen en ik deze baan zal krijgen.

Al snel krijg ik het goede nieuws: ik heb de baan!

Een tijdje later op de werkvloer merk ik dat het weg is. Er is niets meer over van die zelfverzekerdheid! Gedachten van twijfel en onzekerheid overspoelen me.

Kan ik dit wel?
Ben ik hier wel echt geschikt voor?
Hoe kom ik er toch bij dat ik dit kan zonder opleiding en ervaring?

Hoe kan het dat ik het ene moment zoveel vertrouwen heb in God en in Zijn plan en het volgende moment toch zo twijfel? Ik denk dat het alles te maken heeft met het geloven dat God Zijn plan altijd goed is.  

Deze twijfel komt vaker terug in mijn leven op verschillende vlakken. Ik geloof zeker wel dat ik God kan vertrouwen in situaties! Bijvoorbeeld bij sollicitaties, werk, relaties, belangrijke gesprekken. Maar God ook vertrouwen in het proces van iets nieuws leren? Naar iemand toe groeien in een relatie? God vertrouwen in een persoonlijk proces van verandering? Dat is voor mij toch een ander verhaal, merk ik. 

God vertrouwen in het proces is iets wat ik moet leren en niet vanzelf gaat. Leren te geloven dat God mij liefheeft. Leren om de controle los te laten, geduld te hebben, te geloven dat God dit proces in mijn leven gestart is met een reden. 

Als ik terugkijk op de afgelopen jaren, zie ik Gods hand in de processen van mijn leven. Ik zie wat Hij mij geleerd heeft en waar ik gekomen ben.

Ik geloof nu steeds meer in het proces, krijg steeds meer het geduld en het vertrouwen om de controle los te laten. 

Ik citeer Pippi nog steeds. Ik heb het nog nooit gedaan, dus ik denk dat ik het wel kan! En nu volgt er geen moment van twijfel meer maar ervaar ik een diep vertrouwen dat God dit proces gaat leiden!

Loretta Bénit

Fladdert door het leven. Bijdehante babbelaar, eerlijk, kritisch en kwetsbaar. Inparkeren kan ze als de beste, maar dicht langs een paal rijden voor een parkeerkaartje blijkt toch lastiger.