Je bekijkt nu Iemand vroeg aan Lonneke hoe het met haar ging en wilde het ook écht weten…

Hoe is het nu echt met je?

‘Hey, hoe is het?’
‘Goed, met jou?’
‘Ook goed!’

Waarschijnlijk is dit herkenbaar voor je. Puur voor de vorm vraag je hoe het gaat, vaak zonder oprecht geïnteresseerd te zijn in het antwoord. Meestal voel je hem dan al aankomen: degene die dit vraagt wil iets van je. 

Ook ik maak me hier regelmatig schuldig aan. Het blijft altijd een beetje nep voelen. Beleefd en vriendelijk, maar niet oprecht en persoonlijk. Het is toch veel fijner om te merken dat iemand echt geïnteresseerd is?

Een tijdje geleden vroeg iemand hoe het ging, en ik antwoordde met een standaard: ‘Goed, met jou?’ Maar hij vroeg door: ‘En wat gaat er goed?’ Ik was er vanuit gegaan dat het een standaard beleefdheidsvraag was, maar deze persoon wilde oprecht horen hoe het met me ging!

Op dat moment zag ik in dit gesprek iets van het karakter van Jezus. Dat raakte me!

De Bijbel laat zien hoe hij keer op keer mensen opzocht. De Zoon van God, wil horen hoe het (écht) met ons is! Ik denk dat we daar als christenen wel eens een voorbeeld aan kunnen nemen. 

Als Jezus het belangrijk vond om tijd te maken om écht te luisteren naar de mensen om Hem heen, zou dat dan ook niet voor ons moeten gelden? Laten we proberen om een stukje van Hem te laten zien in onze omgeving door oprechte, persoonlijke gesprekken aan te gaan.

Dus, vertel, hoe is het nu écht met je?

Lonneke Tijhof

Studeert Journalistiek aan de CHE. Heeft een lieve uitstraling en een scherpe pen.