God ontmoeten in aanbidding
Van jongs af aan deed aanbiddingsmuziek altijd iets met mij. Na enkele jaren pianoles nodigde mijn gitaarspelende vader mij uit om mee te spelen op onze jeugdavonden. Zo kreeg ik op een laagdrempelige manier aanbidding leiden onder de knie. Ondertussen heb ik in kerken, op conferenties en bij jeugdavonden aanbidding mogen leiden. En één ding valt me steeds weer op:
Soms kunnen wij veel te afwachtend zijn in aanbidding.
Ik heb veel bijzondere diensten mogen leiden, maar ik heb ook diensten meegemaakt waarbij het zeker niet vanzelf ging: met de armen over elkaar of met handen in de zakken keek men dan afwachtend naar het podium. Misschien herken je het wel, dat wanneer de mensen om je heen vol verwachting meegaan in aanbidding, het ook veel makkelijker is om God te ontmoeten. Mijn verlangen is dat zo’n atmosfeer van natuurlijke aanbidding overal het nieuwe normaal zal zijn. Maar waarom voelt dat soms zo onnatuurlijk en hebben jij en ik soms ook moeite om in aanbidding te komen?
Als ik naar mijn eigen leven kijk, dan zie ik dat ik het erg moeilijk vind om God te ontmoeten als ik nog met allerlei twijfels en zorgen zit. Mij op zo’n moment uitstrekken naar God voelt dan onnatuurlijk, nep en gedwongen. Dan denk ik bijvoorbeeld dat God Zichzelf maar aan mij moet openbaren als Hij wil dat ik Hem ontmoet. Gelukkig is God genadig en heb ik Hem op zulke momenten alsnog ervaren, maar aanbidding is in de kern niets anders dan totale overgave. Aanbidding is het erkennen dat wij God in alles nodig hebben. Aanbidding gaat dan ook veel verder dan een paar liedjes op de zondagmorgen.
Als wij om wat voor reden dan ook moeite hebben om in aanbidding te komen, vraagt God van ons om onszelf aan Hem over te geven. Dat voelt dan misschien onnatuurlijk en gedwongen, maar toch verandert er iets in ons als wij die keuze maken om Hem op de eerste plaats te zetten. Aanbidding is dan ook veel meer dan enkel een gevoel: het is een keuze om Hem boven onze omstandigheden, gevoelens en gedachten te zetten. Ook David de Psalmist had door hoe belangrijk het is om te besluiten God te aanbidden:
‘Prijs de Heer, mijn ziel, prijs, mijn hart, zijn heilige naam. Prijs de Heer, mijn ziel, vergeet niet één van zijn weldaden.’ – Psalm 103:1-2, NBV.
Mij helpt het ontzettend om mijn hart en gedachten het zwijgen op te leggen, door “gevoelens en gedachten kom nu tot rust, in de naam van Jezus!” uit te spreken. David zong dit zelfs uit! Dus als jij binnenkort weer in aanbidding gaat, maar je merkt dat je hart of gedachte er niet naar staat, weet dan dat je tot je hart en denken kan spreken om de Heer te prijzen!
‘Want wij breken valse redeneringen af en elke hoogte die zich verheft tegen de kennis van God, en wij nemen elke gedachte gevangen om die te brengen tot de gehoorzaamheid aan Christus.’ – 2 Korinthe 10:5, HSV.
