Lieve Prisca

Mijn hart klopte in mijn keel, zo zenuwachtig dat ik was om jou te ontmoeten. Maar toen je met open armen op mij af kwam rennen, voelde het direct vertrouwd!

Jij, lieve Prisca, had er al een lange busreis op zitten. Nog nooit was jij uit je dorpje geweest en dit was allemaal een groot avontuur. Hoe zenuwachtig moet jij wel niet zijn geweest?

Op deze dag werden onze twee werelden aan elkaar voorgesteld. We spraken over onze levens en over wat we graag deden. Jij vertelde trots hoe je woonde in een huisje van klei samen met je ouders, je zusje en jullie dieren. Je wilt graag juf worden en andere kinderen helpen. We hebben de hele dag samen gespeeld. Steeds weer pakte jij mijn hand vast en zei: ‘Asante, asante Elisa’.
Dankjewel, Elisa…

Lieve Prisca, ik wil jóu bedanken.. Asante, dat ik jou heb mogen leren kennen. Dat ik Jezus’ liefde door jou heen heb mogen zien. Jij hebt mij zoveel meer gegeven dan ik in woorden kan uitdrukken.

Asante.

Liefs, Elisa