Je bekijkt nu De man die de moordenaar van zijn dochter vergaf

De kracht van vergeving

Gary Ridgway, beter bekend als de Green River Killer, werd veroordeeld voor tientallen moorden. Tijdens zijn rechtszaak uitten vele familieleden van de slachtoffers hun woede en haat richting deze man. Een logische reactie. Maar meneer Rule, de vader van een van de slachtoffers, reageerde anders. Toen de moordenaar zijn woorden hoorde, kon hij zijn tranen niet bedwingen. Ik ook niet trouwens, toen ik het laatst in een filmpje zag:

Tijdens de woorden van haat en woede van de andere nabestaanden toonde de moordenaar Ridgway geen enkele emotie. Maar de woorden van Rule raakten hem zichtbaar. Rule was zelf ook duidelijk geëmotioneerd. Hij vergaf Ridgway, ook al had die geen spijt betoont of vergeving gevraagd. De woorden van deze vader bevatten zoveel kracht! Hij benoemt dat God van hem vraagt om te vergeven. Maar onder deze omstandigheden is dit een bijzonder krachtige daad, die zijn uitwerking op de dader ook niet mist.

Moeten wij ook vergeven?

God vraagt ons inderdaad om elkaar te vergeven. Maar hoe onmogelijk voelt dat soms wel niet! Als iemand iets heel heftigs heeft gedaan… Of als iemand bijvoorbeeld keer op keer dezelfde fout maakt. Moet je dan blijven vergeven? Petrus lijkt met een soortgelijk gevoel te worstelen als hij vraagt aan Jezus: “Heer, als mijn broeder of zuster tegen mij zondigt, hoe vaak moet ik dan vergeving schenken? Tot zevenmaal toe?” (Mattheus 18, NBV)  Als iemand zeven keer de fout in gaat, kan ik mij goed voorstellen dat je geduld flink op de proef gesteld wordt. Maar Jezus maakt de uitdaging nog groter. Hij antwoordde: “Niet tot zevenmaal toe, zeg ik je, maar tot zeventig maal zeven.” Oftewel, blijf vergeven, keer op keer. Maar waarom?

Het Griekse woord voor vergeven kan ook vertaald worden met woorden als loslaten en met rust laten. Als je iemand vergeeft zeg je daarmee niet dat het er niet toe doet wat iemand heeft gedaan. Maar je besluit om het los te laten.

Dit lukt soms niet in een keer, en misschien doet je gevoel niet gelijk mee. Maar je kunt met je hart besluiten iemand te vergeven. Door het te blijven zeggen, kan het steeds meer van je hoofd naar je hart zakken.  Tot je op een dag kunt zeggen: Ik ben vrij van datgene wat ik los wilde laten.

Met dat loslaten, ontstaat er vrijheid en ruimte in jezelf. Ik denk dat dit een belangrijke reden is waarom vergeving zo belangrijk is. Als je wraak of haat blijft voelen voor iemand, kan dat je als het ware opeten van binnen. Wat er gebeurd is, kun je niet veranderen. Maar vaak kun je wel beperken hoeveel het je in je toekomst negatief beïnvloed. Dat is wat Rule deed, toen hij zei: 

Meneer Ridgway, er zijn mensen hier vandaag die u haten. Ik ben daar niet één van. U heeft het moeilijk gemaakt voor mij om te doen wat God van mij vraagt. En dat is u te vergeven. U bent vergeven, meneer.

Hester Plaggenmarsch

Halverwege de twintig. Studeert HBO Theologie en liep stage bij Heartbeat. Houdt van groen maar neemt geen blad voor de mond.