En ze leefden nog lang en gelukkig… Toch?
Onlangs deelde onze worshipleader Athalja Barneveld een post over het huwelijk op haar socials. Een kwetsbaar verhaal, waar ze veel reacties op kreeg. Daar wilden wij meer over horen!
Dreigend
‘De afgelopen jaren zijn er in onze omgeving meerdere huwelijken stuk gegaan. Scheidingen onder familie en vrienden. Ook op social media zie je het vaak voorbij komen. Zowel christenen en niet-christenen. Dat heeft ons huwelijk ook best doen schudden, eigenlijk. Zeker als het gaat om mensen die heel dichtbij staan, komt het verdriet heel dichtbij. Niet alles is even zwart-wit en sommige break ups kwamen heel onverwachts. Wij gingen ons zorgen maken over ons huwelijk. ‘Gaat het echt wel goed bij ons? Verlaat je mij niet?’ Dat waren vragen waar wij mee liepen en die we naar elkaar uitspraken.
Ik hoorde een tijd terug de zin: ‘Blijf dansen ook als de muziek verandert’. Zo voelt het huwelijk soms ook. Dan kom je momenten tegen dat de muziek ineens dreigend klinkt, of heb je het gevoel dat je samen helemaal niet in hetzelfde ritme danst. Het beste wat je dan kunt doen, is vertrouwen en doorgaan.
Als de muziek stopt
Dat is best lastig en pijnlijk. Het kan ook zijn dat de muziek stopt als het ware. Dat één van de twee, of beide, besluiten niet langer samen door te gaan. Misschien zijn jouw ouders ook gescheiden en is dit moeilijk voor je. Na het posten van mijn blog ontving wel reacties van mensen die het heel confronterend vonden en zich de vraag stelden ‘heb ik wel voldoende mijn best gedaan?’.
En zoals ik al zei, het is niet altijd zo zwart – wit. Ik heb geprobeerd te schrijven vanuit onze ervaring. Ik heb een goed huwelijk, waarin wij beide dol zijn op elkaar en super veel van elkaar houden. Dat is onze basis. Ik wil ook absoluut niet dat mijn blog mensen het gevoel geeft van veroordeling of schuld. Het leven is soms gewoon heel gebroken. Dan moeten we naast elkaar staan en niet tegenover elkaar, wijzend met een beschuldigende vinger.
Tegenvaller
Misschien ben jij (nog) niet getrouwd en vraag je je af of het eigenlijk wel kan, een leven lang gelukkig getrouwd zijn… Heel eerlijk? De eerste jaren waren best moeilijk. Ik wist eigenlijk niet wat ik moest verwachten toen we gingen trouwen, maar ik weet nog wel dat het best tegenviel haha.
Iedereen om mij heen die ging trouwen, waren in het begin allemaal zo blij. Ze vonden het zo fijn om altijd samen te zijn. Maar ik vond het eigenlijk behoorlijk lastig. Ik woonde al een heel aantal jaren op mezelf en ineens moet ik mijn huis delen. Alles moet in overleg en je moet steeds rekening houden met elkaar.
Daarnaast heb je het ideaalbeeld dat de ander je helemaal gelukkig gaat maken. Maar dan merk je dat het niet altijd om jou draait, dat hij sommige momenten ook voor zichzelf kiest. Als Rutger een avond naar vrienden ging, dan voelde ik mij heel zielig omdat ik dan alleen thuis zat. Haha, dan had ik echt mijn eigen pity party thuis…
WC momenten
Als het mij teveel werd, dan vluchtte ik even weg naar de wc, hahaha! Deur op slot en dan maar bidden en klagen tegen God. En soms gaf God mijn rust en troost. En soms sprak God ook dat ik moest stoppen met mijzelf zo zielig te vinden. Dat ik mijn trots opzij moest zetten, terug de kamer in moest gaan en het goed moest maken. Dat was soms echt wel pijnlijk en super confronterend. Het is namelijk bijna nooit de ander die moet veranderen, haha. Maar ik ben wel heel blij dat God daar zo betrokken in is.
Als wij elkaar niet meer kunnen vinden of begrijpen, dan kan Hij dat wel. Hij is ons lijntje met elkaar. En Hij heeft de geweldige gave mijn hart zacht te maken.
Drievoudig snoer
Ik heb die tekst van het drievoudig snoer altijd zo cliché gevonden! Maar het is toch echt waar. Daarom is het ook zo belangrijk iemand te kiezen die, net als jij, met God leeft en vol is van Zijn Geest. Dan sta je zoveel sterker. Hij is het snoer dat je vast zal houden, op momenten dat jullie het moeilijk hebben om zelf het snoer vast te houden. En het is ook gewoon heel tof om met elkaar je geloof te delen. Dat geldt natuurlijk ook voor vriendschappen en verkering!
Eternal happiness
Ik ben echt super happy met mijn man. Ik kan echt zo met hem lachen! Hij kan mij zelfs troosten voordat ik zelf in de gaten heb dat ik verdrietig ben. Zo goed kent hij mij. Maar ik heb wel geleerd dat hij niet de bron van mijn geluk, vrede en vreugde kan zijn. Dat kan een mens ook nooit waar maken. Want wat als hij even een tijd niet lekker in z’n vel zit? Of als je elkaar even ‘niet kunt vinden’? Echte vervulling in het leven kun je vinden bij Jezus. En als het dan thuis niet zo lekker gaat, wees dan genadig naar de ander, maar ook naar jezelf. Zoek mensen die mogen spreken in je leven, mensen die leven met God, die jullie ook vragen durven te stellen over hoe het nu echt met jullie gaat.
En blijf dansen.’
Athalja’s blog ook lezen? Check hier de link. https://www.facebook.com/photo?fbid=3736552873102732&set=a.101920103232712