Eerbied ademen
Ik was enorm hees maar moest toch echt hardop voorlezen wat er op het schoolbord stond. Ja hoor, steeds sloeg mijn stem over en de hele klas lag in een deuk. Ik werd knalrood en wilde wel door de grond zakken. De logopedist van school had de oplossing: ‘Corien, je moet meer en beter ademhalen!’ Mijn liefde voor toneelspelen en imitaties met gekke stemmetjes (echt knettergek) deden me nu de das om. Ik had mijn stem al die tijd zo verkeerd gebruikt dat ik in groep 6 bijna mijn stem kwijt was. Na heel veel knullige ademhalingsoefeningen en voorleesopdrachtjes ging het weer iets beter.
Heb jij dat ook, dat je soms zoveel te zeggen hebt dat je adem tekort komt? Ik kom mezelf nog steeds tegen in mijn stemgebruik. En ik ben nog altijd wat hees. Ik weet wel dat ik moet ademhalen hoor, maar ik ben soms gewoon zo vol van mijn verhaal dat ik een ademteug oversla. Mijn hese stem heb ik nu wel geaccepteerd. Maar waar ik echt nog van kan balen is wat er vaak in al mijn haast over mijn lippen komt. Ik kan het grappig laten klinken, maar later heb ik er spijt van. En dan moet ik weer met een klein stemmetje sorry zeggen, voor die onnodige, harde opmerking. Voor dat kwetsende woord. Sorry zeggen voor mijn trotse houding. Ik kan wel door de grond zakken als ik mijn adem weer eens verkeerd heb gebruikt. Het is een proces laten we maar zeggen.
Ik stuitte een tijdje terug op een tekst in Jesaja. Hij wijst vooruit naar Jezus. Er stond, tussen wat andere meer bekende zinnen in, het volgende:
“Hij ademt eerbied voor de Heer” Jesaja 11:4
Iedere keer als ik het lees, ben ik er weer van onder de indruk. Staat dat daar nou echt? Jezus’ hele leven, tot en met zijn ádem, is vol van ontzag voor God. Het stuk beschrijft verder hoe Jezus vol is van een geest van wijsheid, kennis en inzicht. En hoe Jezus rechtvaardig oordeelt over alle mensen.
Ik zou heel wat minder bezwaard door het leven kunnen gaan, als ik ook zo vervuld was voor ontzag voor God.
Vervuld van liefde en eerbied voor al Gods kinderen. Dat zou effect hebben op mijn spreken! Ontzag hebben voor het feit dat God op een dag zal oordelen over ieder nutteloos woord dat de mens spreekt (Mattheus 12:36). Poeh! Ik slik en ik zucht diep.
Heer, doorwaai mij met Uw Geest. Steeds weer opnieuw. Vergeef me voor dat nutteloze woord, die liefdeloze opmerking. Vernieuw mij diep van binnen. Verfris mij met Uw levensadem. Geef mij een hart vol van ontzag voor U. Zodat ik mijn adem goed gebruik. Zodat ik woorden van leven spreek. Laat mij net als Jezus, ontzag voor U uitademen.