Windvlagen van angst
Hij stapt op het onrustige water. Zijn ogen houdt hij op Jezus gericht, terwijl hij naar Hem toeloopt. Hij voelt de sterke de wind om zich heen waaien. Zijn ogen gaan een moment naar beneden. Heel even maar, kijken ze neer op het bruisende water. Golven komen af en aan. Een harde windvlaag spettert het zilte zeewater in zijn gezicht. Ineens grijpt de angst hem bij de keel.
‘Oh help, help! Ik moet hier wegkomen!’ schiet er door zijn hoofd. Terwijl hij zinkt, zoeken zijn ogen weer het gezicht van Jezus. Hij heeft nog net tijd voor de laatste angstige kreet: ‘Red mij!’ Jezus grijpt hem direct vast. ‘Je hebt weinig vertrouwen, waarom twijfelde je?’
Je kent het verhaal vast wel uit Mattheus 14:22-33: Petrus stapt moedig uit de boot, maar wordt toch ineens angstig. Iedereen heeft wel te maken gehad met angst. Angst kan zo groot worden dat deze ons gaat belemmeren. Je kunt soms zo benauwd zijn door angst, dat het lijkt alsof je verdrinkt.
Ik werd op een moment in mijn leven ook overmand door mijn emoties. Dan weet je gewoon even niet meer hoe je eruit komt. Je zoekt onrustig naar manieren om je je weer beter te voelen. Maar het stormt dan zo hard in je leven, het lijkt een tunnel waar geen einde aan lijkt te komen. Ken je dat? Dit beschrijf ik in deze blog.
Ik vind troost en rust als ik lees over hoe mensen in de Bijbel omgaan met dit soort situaties.
Zoals Petrus: hij schreeuwt het uit naar Jezus! Red mij! Hij beseft dat hij zichzelf niet kan redden en Jezus nodig heeft.
Ik vind het soms lastig om toe te geven dat ik het zelf niet kan, dat ik God nodig heb, én de mensen om mij heen. Ik heb anderen nodig om op te steunen om vol te kunnen houden!
Mijn besluit en mijn uitdaging is: mijn ogen op Jezus houden. En op momenten dat ik het moeilijk heb naar Jezus te roepen: red mij!
Heb jij dat ook wel eens? Zo’n moment dat je overweldigd wordt door emoties? Het is lastig en voelt naar; I know. Toch wil ik je oproepen:
Focus niet op je omstandigheden of op de angst die je voelt. Houd je ogen op Jezus gericht. Zoals Petrus zijn ogen op Hem gericht houdt. En roep Hem om hulp. Laat aan mensen die je vertrouwt, weten dat je in een moeilijke periode van je leven zit. Zodat ze met jou samen om hulp kunnen roepen.