Niet fake maar veelzijdig!

Genesteld op de bank met een kop thee, scroll ik door mijn foto’s. Mijn oog blijft hangen bij een foto van ik en een vriendin. Ik zie er anders uit: zwarte lijnen om mijn ogen van de mascara en eyeliner, een laag foundation bedekt mijn oneffenheden en de lichtroze lippenstift laten mijn lippen glimmen.

Ik denk terug aan die tijd. Een tijd waarin ik veel gaf om merkkleding, hoge hakken en dure accessoires. Niet veel later ging ik op voetbal, liep ik op gympen en droeg ik bijna geen make-up meer! Ik grinnik om mezelf als ik aan die twee uitersten denk. Twee totaal andere werelden maar één en dezelfde ik.

Ik vond beide kanten leuk, voelde me bij beide versies mezelf en toch gingen die twee werelden in mijn hoofd niet samen. Tijden lang voelde ik me fake als ik mijn jurkjes en hakken aan had en te gewoontjes als ik mijn spijkerbroek met gympjes aan deed. Het zorgde voor strijd en maakte me verward.

Voor mijn gevoel moest ik kiezen tussen die twee werelden.

Nu jaren later besef ik me pas hoe belangrijk dit proces is geweest. Hoeveel ik geleerd heb en hoe waardevol en leuk het eigenlijk is om zelf te ontdekken wie je nu echt bent, wat je leuk vindt en waar je echt blij van wordt.

Ik had deze twee uitersten nodig om te zien dat ik me liet beïnvloeden door mijn omgeving. Dat ik niet zelf de keuzes maakte maar de mensen om mij heen.

Zo heeft God het niet bedoeld! Hij wil graag dat je je eigen keuzes maakt. En als jij je soms afvraagt: ‘wie ben ik nu eigenlijk echt?’

Geniet dan van het proces want God laat het vanzelf aan je zien.

Het leuke is, ik heb nog steeds twee uitersten! De ene vakantiedag kan ik een berg beklimmen in mijn bergkleding en de andere dag zit ik in een jurkje en hakjes op het terras.

Ik heb namelijk ontdekt dat ik zo ben en dat die twee Loretta’s wel degelijk samen gaan. Dat me dat niet fake maakt maar veelzijdig! Dat mij dat uniek maakt.

En dat is precies zoals God het bedoeld heeft.