Toe nou, geef Mij maar je zorgen!

Het is weer zo’n dag. Zo’n dag dat zo ongeveer alles fout lijkt te gaan. Terwijl ik achter mijn computer zit, zie ik verschillende berichten van school binnenkomen. Feedback op bepaalde opdrachten. Bij elke melding die mijn scherm ‘op-popt’ voelt het alsof de druk steeds zwaarder wordt.

Ken je dat? Dat de dingen zo op je af komen dat het lijkt alsof iemand stenen op je rug stapelt? Of dat je hoofd net een kamer lijkt die steeds voller en voller stroomt met mensen? Ik voel mijn energie afnemen. En dan wordt het me te veel. Ik pak mijn jas, mijn sleutels en ren naar buiten. 

Gelukkig, daar buiten staat Jezus al te wachten.
‘Dezelfde route als de vorige keer?’ vraag ik.
‘Nee,’ zegt Hij, ‘deze keer heb ik wat anders in petto.’

In plaats van linksaf slaan we rechtsaf, richting het bos. Onderweg praten we over vanalles. Werk, studie, de kerk, mij. Echt alles. Inmiddels zijn we in het bos aangekomen op een gigantisch mooie open plek. Hij kijkt mij indringend aan.
‘Wat is er?’ vraagt Hij vriendelijk.
‘Het lukt allemaal niet vandaag, school, werk, niks lukt echt,’ is mijn gefrustreerde antwoord.
‘Geef mij maar waar je mee zit.’
Ik twijfel. Zo’n groot probleem is het nou ook weer niet hoor. Gewoon ff op de bank gaan liggen, Netflix kijken dan komt morgen weer een nieuwe dag. Maar Jezus blijft aandringen.

‘Toe nou, geef Mij maar je zorgen!’

Na een lichte aarzeling, gooi ik dan alles aan zijn voeten. Die stenen die zo zwaar drukken en alles waar mijn hoofd zo vol mee zit. Die feedback en de verwachtingen van anderen en van mijzelf. Terwijl ik bezig ben voel ik mijn energie weer terugkeren. Een gevoel van vreugde overspoelt mij. ‘Wauw, Jezus!’ Ik vlieg Hem om de armen en geef Hem een knuffel. ‘Bedankt!’

In 1 Petrus 5:7 staat: “U mag uw zorgen op hem afwentelen, want u ligt hem na aan het hart.”

Je mag dus AL je zorgen aan Hem geven. Dat is hoe veel Hij van je houdt! Niet alleen de zorgen waarvan je denkt dat die belangrijk of groot genoeg zijn. Nee, Hij vraagt om al je zorgen. Dus juist de zorgen uit je alledaagse leven. 

Wanneer mijn hoofd vol zit met zorgen en andere dingen, ga ik altijd even een rondje lopen. Zo probeer ik ‘wentel al je zorgen’ praktisch te maken. En dit vind ik nou zo geweldig aan Jezus! Mijn leven is voor Hem niet te klein om elke dag betrokken te willen zijn!