Je bekijkt nu Zonder terug te gaan, kom je niet verder!

Zonder terug te gaan, kom je niet verder!

Eigenlijk moet ik er wat van zeggen. Of zal ik er gewoon in mee gaan? Toch even die minachtende opmerking maken? Diep van binnen weet ik dat waar ik nu mee bezig ben, op het randje is. Zal ik het wel doen? Zal ik het niet doen? Ik weet het niet. Ik lijk er nu al te diep in te zitten en dan is niets gemakkelijker dan gewoon met de groep mee te gaan. Wat kan ik er nu nog tegen doen? Eigenlijk niets meer. En voor ik het weet, laat ik me meeslepen door de groepsdruk en tuimel ik van het randje af.

Elke keer weer, elk leugentje, die ene roddel of elke keer als ik neerkijk op iemand. Steeds weer probeer ik me te verzetten, maar ik lijk niet sterk genoeg. Ik stel mezelf teleur. Stel ik Jezus teleur?

“God, ik heb U vast weer teleurgesteld. Ik heb me weer laten leiden door de groepsdruk. Ik ben weer gevallen.” Die liefdevolle ogen kijken me aan en ik voel dat 2 sterke Handen mij omhoog tillen. “Ik hou zo ontzettend veel van je”, zegt de vertrouwde stem terug. “Maar God, dit is al de zoveelste keer, hoe kunt U dit nog ongestraft door laten gaan? Wat als ik U weer teleurstel?” Terwijl Hij mij zo blijft aankijken, leidt Hij mijn gedachten naar Goede Vrijdag.
En Hij zegt:

“Ik héb het niet ongestraft gelaten. Geef het nu maar aan Mij. Ik betaalde de prijs.”

Het voelt zo ontzettend oneerlijk als ik Jezus daar aan het kruis zie hangen en weet dat Hij daar voor mij hangt. Maar toch is het zo!

Elke keer weer als ik de mist in ga, heb ik dit gesprek met God. Waar het zo ontzettend onrechtvaardig voelt, krijgt het woord genade voor mij steeds weer een diepere betekenis. Opnieuw ontdek ik dat ik het krijg, zonder dat ik het verdien. Ik heb geleerd om elke keer weer mijn fouten bij het kruis te brengen. Om keer op keer geconfronteerd te worden met Zijn genade, steeds terug te keren naar Pasen. Middenin mijn puinhoop kan ik niets anders dan opkijken en focussen op de ogen van Jezus. Want Hij is genoeg!

Ik wil je uitdagen: Breng elke dag weer al je lasten voor het kruis. Ontvang Zijn vergeving en word geconfronteerd met Zijn liefde! Want zonder terug te gaan naar Jezus, kom je niet verder!



Elisa Lingeman

21 jaar en enthousiast. Héél. Erg. Enthousiast. Grote lach en grote dromen. Missie: verstokte Amsterdamse theologen laten huppelen van blijdschap.